27.04.2024 ● 20:03
27.04.2024 ● 17:53
27.04.2024 ● 16:22
20.08.2009 ● 18:11
«Ընդդիմության գործողություններում վճռական ոչինչ չկա։ Նրանք սպասում են հերթական ընտրություններին»։
19.08.2009 ● 18:54
«Ճգնաժամն օգնեց բացահայտել իրականացվող քաղաքականության սնանկությունը»:
18.08.2009 ● 18:58
«...տվյալ դեպքում մարդիկ ընդվզեցին, որովհետև չհարմարվեցին կամ չընդունեցին իրավիճակը»։
17.08.2009 ● 17:15
«Այս տարի ես Հայաստանում չեմ հանգստանալու։ Ցավոք սրտի, մեկնելու եմ Անթալիա...»
14.08.2009 ● 19:47
«Որպես Հայաստանի նախագահ՝ չպետք է գնա, որպես քաղաքացի՝ կարող է գնալ ֆուտբոլ նայել»։
13.08.2009 ● 20:13
«Մենք Կոնգրեսի հետ շատ հարցերում խորհրդակցում ենք՝ հաշվի առնելով նրան որպես ընդդիմադիր մարմին, բայց դա չի նշանակում, որ մենք ամեն ինչին կարող ենք այո ասել»։
11.08.2009 ● 19:31
«Հայանպաստ մոդելի համար հեծանիվ հորինել պետք չէ։ Մի բան շատ ակնհայտ է՝ խնդրի հայանպաստ կարգավորման լուծումն ու Մադրիդյան սկզբունքներն իրար հետ ոչ մի կերպ չեն առնչվում»
10.08.2009 ● 14:34
«Մեթյու Բրայզան, երևի պատրաստվելով իր՝ Բաքվում պաշտոնվարմանը՝ որպես ԱՄՆ դեսպան, միացել է ադրբեջանական հռետորաբանությանը...»
07.08.2009 ● 15:40
«Ցավոք սրտի, այսօր ֆինանսավորվում է հենց արաբաթուրքական ոճը, իսկ ազգայինի տարածումը հիմնականում մնում է նվիրյալների ուսերին»։
06.08.2009 ● 17:20
«Իմ կարծիքով, 2009թ. մենք կունենանք մոտ 18% տնտեսական անկում»։
05.08.2009 ● 19:29
«Պետք է լինի հեղափոխություն։ Ոչ թե այն ձևով, ինչպես պատկերցնում են մարդիկ, ասենք՝ 1917թ. սոցիալիստական հեղափոխությունը, այլ հեղափոխություն, որը կվերացնի ներկայիս համակարգը»։
03.08.2009 ● 16:40
«Մենք, կարող է պատահի, Ադրբեջանին զիջենք Նախիջևանը, բայց փոխարենը երբեք չենք զիջի Ղարաբաղը»։
31.07.2009 ● 18:02
Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումն արդեն ապրում է իր կյանքով, և Ռուսաստանն ու ԱՄՆ-ն այստեղ էական դերակատարում չեն կարող ունենալ։ Այո՛, նախկինում ԵԱՀԿ Մինսկի համանախագահների համար կարևոր էր կազմակերպել երկխոսություն, կողմերին բերել բանակցային սեղանի շուրջ։ Այսօր փոխվել է հարաբերակցությունը։
30.07.2009 ● 17:29
«Հանձնելն արդեն պարտվողական մտածելակերպ է։ «Մեկ ազգ» կազմակերպությունների դաշինքն ընդհանրապես չի ընդունում ոչ մի զիջում, քանի որ դրանք մեր պատմական տարածքներն են»։
29.07.2009 ● 18:21
«Իհարկե, կան մարդիկ, այդ թվում և կառավարության ղեկավարը, ովքեր քաջատեղյակ են համաշխարհային և Հայաստանի տնտեսության միտումներին և շատ լավ պատկերացնում են, թե այս ընթացքում ինչ զարգացումներ եղան։ Սակայն ես ձեռնպահ կմնայի ասել, որ միայն միջազգային ճգնաժամն է Հայաստանի տնտեսական ձախողումների պատճառը»։
28.07.2009 ● 15:51
««Աղդամը մեր հայրենիքը չէ», կամ «ազատագրված տարածքները պետք է հանձնենք» ասողները 1988թ. չկային, նրանք չէին կարող լինել։ 1988թ. ամբողջ հայ ազգը, համայն հայությունը անվերապահ ոտքի կանգնեց՝ լուծելու մեկ խնդիր՝ միավորել Արցախը Հայաստանին»։
27.07.2009 ● 17:57
«Եթե մարդիկ փորձում են իրական բանակցային գործընթացը վերափոխել բաժակաճառի, ապա դա ինձ համար անընդունելի և ռադիկալ է։ Եթե մարդիկ փորձում են հանդես գալ պարտվողական դիրքերից՝ թե ամեն ինչ տանք, միայն թե ղարաբաղյան խնդիրը լուծվի, նույնչափ անընդունելի և ռադիկալ է ինձ համար նաև դա»։
24.07.2009 ● 15:10
«Ճգնաժամի ժամանակ անկումը բնական պրոցես է։ Նշանակություն չունի՝ քանի տոկոսով, դա բնական պրոցես է, որովհետև արտաքին ազդեցությունների հետ կապված խնդիր է»։
28.04.2024 ● 13:30
28.04.2024 ● 13:28
28.04.2024 ● 13:01
28.04.2024 ● 12:56
28.04.2024 ● 12:54
28.04.2024 ● 12:36
28.04.2024 ● 10:59
28.04.2024 ● 10:56
28.04.2024 ● 10:38
27.04.2024 ● 18:51
27.04.2024 ● 18:48
27.04.2024 ● 18:43
27.04.2024 ● 18:00
27.04.2024 ● 14:33
27.04.2024 ● 14:28
27.04.2024 ● 14:24
27.04.2024 ● 14:05
27.04.2024 ● 12:01
27.04.2024 ● 11:21
27.04.2024 ● 11:15
27.04.2024 ● 11:12
27.04.2024 ● 10:51
27.04.2024 ● 10:48
27.04.2024 ● 10:29
27.04.2024 ● 10:23
27.04.2024 ● 10:10
27.04.2024 ● 10:05
● Հարցազրույց
Տիգրան Կարապետյան.
20.08.2009 ● 18:11
«Ընդդիմության գործողություններում վճռական ոչինչ չկա։ Նրանք սպասում են հերթական ընտրություններին»։
Արա Նռանյան.
19.08.2009 ● 18:54
«Ճգնաժամն օգնեց բացահայտել իրականացվող քաղաքականության սնանկությունը»:
Մարիամ Դավթյան.
18.08.2009 ● 18:58
«...տվյալ դեպքում մարդիկ ընդվզեցին, որովհետև չհարմարվեցին կամ չընդունեցին իրավիճակը»։
Իրինա Դանիելյան.
17.08.2009 ● 17:15
«Այս տարի ես Հայաստանում չեմ հանգստանալու։ Ցավոք սրտի, մեկնելու եմ Անթալիա...»
Վահան Շիրխանյան.
14.08.2009 ● 19:47
«Որպես Հայաստանի նախագահ՝ չպետք է գնա, որպես քաղաքացի՝ կարող է գնալ ֆուտբոլ նայել»։
Սեդրակ Աճեմյան.
13.08.2009 ● 20:13
«Մենք Կոնգրեսի հետ շատ հարցերում խորհրդակցում ենք՝ հաշվի առնելով նրան որպես ընդդիմադիր մարմին, բայց դա չի նշանակում, որ մենք ամեն ինչին կարող ենք այո ասել»։
Արթուր Ավթանդիլյան.
11.08.2009 ● 19:31
«Հայանպաստ մոդելի համար հեծանիվ հորինել պետք չէ։ Մի բան շատ ակնհայտ է՝ խնդրի հայանպաստ կարգավորման լուծումն ու Մադրիդյան սկզբունքներն իրար հետ ոչ մի կերպ չեն առնչվում»
Հովսեփ Խուրշուդյան.
10.08.2009 ● 14:34
«Մեթյու Բրայզան, երևի պատրաստվելով իր՝ Բաքվում պաշտոնվարմանը՝ որպես ԱՄՆ դեսպան, միացել է ադրբեջանական հռետորաբանությանը...»
Արսեն Համբարյան
07.08.2009 ● 15:40
«Ցավոք սրտի, այսօր ֆինանսավորվում է հենց արաբաթուրքական ոճը, իսկ ազգայինի տարածումը հիմնականում մնում է նվիրյալների ուսերին»։
Վարդան Բոստանջյան
06.08.2009 ● 17:20
«Իմ կարծիքով, 2009թ. մենք կունենանք մոտ 18% տնտեսական անկում»։
Վահագն Խաչատրյան.
05.08.2009 ● 19:29
«Պետք է լինի հեղափոխություն։ Ոչ թե այն ձևով, ինչպես պատկերցնում են մարդիկ, ասենք՝ 1917թ. սոցիալիստական հեղափոխությունը, այլ հեղափոխություն, որը կվերացնի ներկայիս համակարգը»։
Վարդան Գրիգորյան.
03.08.2009 ● 16:40
«Մենք, կարող է պատահի, Ադրբեջանին զիջենք Նախիջևանը, բայց փոխարենը երբեք չենք զիջի Ղարաբաղը»։
Արտյոմ Մալգին,
31.07.2009 ● 18:02
Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումն արդեն ապրում է իր կյանքով, և Ռուսաստանն ու ԱՄՆ-ն այստեղ էական դերակատարում չեն կարող ունենալ։ Այո՛, նախկինում ԵԱՀԿ Մինսկի համանախագահների համար կարևոր էր կազմակերպել երկխոսություն, կողմերին բերել բանակցային սեղանի շուրջ։ Այսօր փոխվել է հարաբերակցությունը։
Գոռ Թամազյան.
30.07.2009 ● 17:29
«Հանձնելն արդեն պարտվողական մտածելակերպ է։ «Մեկ ազգ» կազմակերպությունների դաշինքն ընդհանրապես չի ընդունում ոչ մի զիջում, քանի որ դրանք մեր պատմական տարածքներն են»։
Թաթուլ Մանասերյան.
29.07.2009 ● 18:21
«Իհարկե, կան մարդիկ, այդ թվում և կառավարության ղեկավարը, ովքեր քաջատեղյակ են համաշխարհային և Հայաստանի տնտեսության միտումներին և շատ լավ պատկերացնում են, թե այս ընթացքում ինչ զարգացումներ եղան։ Սակայն ես ձեռնպահ կմնայի ասել, որ միայն միջազգային ճգնաժամն է Հայաստանի տնտեսական ձախողումների պատճառը»։
Ռաֆայել Համբարձումյան
28.07.2009 ● 15:51
««Աղդամը մեր հայրենիքը չէ», կամ «ազատագրված տարածքները պետք է հանձնենք» ասողները 1988թ. չկային, նրանք չէին կարող լինել։ 1988թ. ամբողջ հայ ազգը, համայն հայությունը անվերապահ ոտքի կանգնեց՝ լուծելու մեկ խնդիր՝ միավորել Արցախը Հայաստանին»։
Կարեն Բեքարյան.
27.07.2009 ● 17:57
«Եթե մարդիկ փորձում են իրական բանակցային գործընթացը վերափոխել բաժակաճառի, ապա դա ինձ համար անընդունելի և ռադիկալ է։ Եթե մարդիկ փորձում են հանդես գալ պարտվողական դիրքերից՝ թե ամեն ինչ տանք, միայն թե ղարաբաղյան խնդիրը լուծվի, նույնչափ անընդունելի և ռադիկալ է ինձ համար նաև դա»։
Կարեն Ճշմարիտյան.
24.07.2009 ● 15:10
«Ճգնաժամի ժամանակ անկումը բնական պրոցես է։ Նշանակություն չունի՝ քանի տոկոսով, դա բնական պրոցես է, որովհետև արտաքին ազդեցությունների հետ կապված խնդիր է»։