«Հայաստանից անընդհատ են հեռանում՝ ով հնարավորություն ունի։ Մենք 11–րդ տարին է, աշխատում ենք աշխատանքի տեղավորման շուկայում, և հիմնականում լավ մասնագետները շատ են լքում Հայաստանը»։

«Հիմնական վտանգը իշխանությունների համար այն է, որ զանգվածները կարող են քաղաքականացվել, և բոլորն այս պահին նստած սպասում են՝ կքաղաքականացվե՞ն, թե՞ ոչ։ Սա է հիմնական խնդիրը՝ իշխանությունները փորձում են ապաքաղաքականացնել իրավիճակը»։

«Մարքսը ճիշտ էր, երբ ասում էր, թե մարդու կեցությունը նաև տնտեսության հետ է կապված։ Բազմաթիվ հրաբուխներ հանգան ու մարեցին։ Նրանք մարեցին, որովհետև տնտեսական ու ֆինանսական սնունդ չստացան»։

Արծրուն Պեպանյան. «Վիճակն ավելի քան օրհասական է։ Եթե այսպես շարունակվի, շատ տխուր հետևանքներ կունենանք, քանի որ մենք պատերազմի շեմին ենք, վտանգն անըդհատ կա։ Մեզ այլ չափանիշներ, այլ որակի հանրություն է պետք, այլ արժեհամակարգ է պետք, ինչը չունենք»։

«...Իմ խորին համոզմամբ, հայի ստրկամտությունը գալիս է մայրենի լեզվի վատ իմացությունից»։

«1,5–2 տարի առաջ արձանագրությունների հետ կապված ես ասացի, թե արտաքին քաղաքական հարցերում ակնհայտ է, որ Սերժ Սարգսյանը բացարձակապես անտեղյակ է։ Հիմա այս ներքին իրավիճակը ցույց է տալիս, որ նա նաև բացարձակապես անտեղյակ է ներքին քաղաքականությունից։ Սերժ Սարգսյանը գուցե լավ ադմինիստրատոր է, լավ ընկեր է, լավ հայր է և այլն, բայց որպես այս երկրի համար պատասխանատու մեկը՝ չի հասկանում ո՛չ արտաքին քաղաքականությունից, ո՛չ ներքին, որովհետև պետական մտածողություն չունի»։

«Ես չեմ կարծում, որ ՀՀԿ–ն որևէ բան է նշել, և այս պահին էլ պատրաստ չեմ որևէ տեղեկատվություն տալ։ Կարծում եմ՝ այդ ինֆորմացիան որտեղից տեղեկացել եք, նրանցից էլ պետք է ճշտեք»։

«Այդ խնդիրը՝ տոտալ վերահսկել ամբողջ ֆինանսական, տնտեսական դաշտը, բերում է ուղղակի կտրուկ արտագաղթի՝ թե՛ մարդկանց, թե՛ կապիտալի, որը ուղղակի սպառնում է պետության գոյությանը, և սա ինքնին արդեն կոնսոլիդացիայի մի հսկայական պոտենցիալ է իր մեջ պարունակում։ Սրա դեմ ուղղակի իշխանությունը ռեսուրս չունի դիմադրելու։ Ինձ համար դա միանշանակ է։ Այլ խնդիր է, թե կհայտնվի՞ Սերժ Սարգսյանը Մուբարաքի կարգավիճակում»։

«Եթե հաշվի առնենք, որ այս կոալիցիայի առանցքում կան երկու ուժեր՝ ՀՀԿ-ն և ԲՀԿ-ն (ես ՕԵԿ-ին գործող կուսակցություն չեմ համարում), ապա կոալիցիան, ըստ էության, կլուծարվի»։

«Թող ասեն, որ Այվազյան Վարդանը կաշառք է ուզել, ես միանգամից դատի եմ տալու, նո՛ւյն վայրկյանին: Աշոտ Պողոսյանն ասում է՝ ես գրավոր նյութ պետք է ներկայացնեմ: Ինձ թվում է, որ որևէ մեկն իրեն չի խանգարում թեկուզ հիմա գրավոր կամ ձայնագրությունը ներկայացնի: Ի՞նչ կա խանգարող»։

«Եթե կառավարության որևէ մի անդամ, դա կլինի վարչապետը, թե որևէ անդամ, կհայտարարի, որ ինքը կարող է թելադրել ԱԺ-ում, ուրեմն ինքը կարող է երազախաբ լինել»։

«Մի բան արդեն պարզ է. այս օրերին և ՛ հուսահատվածը, և՛ վերջին հույսը փայփայողը, և՛ էությամբ մարտիկը, և՛ խոհեմ քաղքենին տեսան, թե ի՞նչ կարող է լինել, այսպես ասած, պարզ օրն ինչպե՞ս կարող է որոտ պայթել, երբ ամենաթողությունը և անօրինականությունն արդեն սահմանից այն կողմ են անցնում, իսկ մարդկային արժանապատվության ոտնահարումը դառնում է ամենօրյա ինչ-որ մի օրինաչափություն»։

«Հայաստանում գերկենտրոնացումը լայնածավալ շարունակվում է: Դա ներկա կառավարման համակարգի տրամաբանական արդյունքն է, որը նպաստում է երկրի փլուզմանը»։

«Հանրային կարծիքը պետք է ոչ թե թեժացնել' կրակի վրա յուղ լցնելով, ինչպես այսօր Ադրբեջանում է արվում, այլ պետք է նախապատրաստել կարգավորմանը, փոխզիջումների»։

«ԲՀԿ-ն ունի բոլոր անհրաժեշտ ռեսուրսները խնդիրը հաջողությամբ լուծելու համար»։

«Ես և ողջ ժողովուրդն այսօր մենակ վախենում ենք մեր երեխաների սոված մնալուց։ Եթե իմ երեխան այսօր սոված է, ի՞նչ է՝ տուգանքից կամ ոստիկանի՞ց պետք է վախենամ։ Չենք վախենում ոչ մեկից։ Վախենում ենք մեր երեխաների աչքերին նայելուց. մենակ դա»։

«Կառավարության գործունեությունը խիստ անբավարար եմ գնահատում։ Ես գտնում եմ, որ արատավոր տնտեսական քաղաքականություն է վարվում...Եթե Անգլիայի պես պահպանողական երկրում ուսման վարձի հետ կապված բունտեր են լինում, մեզ մոտ առավել ևս դրա անհրաժեշտությունն ու հիմքերը կան»։

«Առանց ծայրահեղականության' ծայրահեղ միջոցներ է պետք ձեռնարկել և փոխել կառավարման ու տնտեսական ողջ համակարգը, այլ ոչ թե կամ ոչ միայն համակարգի մասնիկներին կամ դեմքերին»։