Խաղաղություն պարտադրելու և երկրում կայունություն և անվտանգություն ունենալու համար պետք է ունենաս ադեկվատ ղեկավարություն, որը ծնկի չի իջել թշնամու առջև։

Փաշինյանն ուսապարկ է թե´ դրսի համար, թե´ ներսի։ Արտաքին աշխարհի համար նա գործընկեր չէ, և Ալիևն ու Էրդողանը դա պարբերաբար շեշտում են։

300.1 հոդվածը Քրեական օրենսգրքում չկա, բայց այդ հոդվածով դատավարություն կա։ Սա աբսուրդի թատրոն է։

Եթե Կաֆկայի հերոսը դատվում էր չգործած հանցանքի համար, ապա մեր օրերում դատվում են գոյություն չունեցող հոդվածով։

Այս իշխանությունը պատրաստ է այս պահին իրականացնել ցանկացած քայլ, որը առաջադրված է Թուրքիայի և Ադրբեջանի կողմից։

Ոչխարների պահով դժվար է «ժողովրդի» վարչապետի հետ չհամաձայնելը։ Նրան ծափահարողներն, իրոք, ոչխարներ են։

Ապաշրջափակման անվան տակ Հայաստանի Հանրապետության և Արցախի խոր շրջափակում է լինելու։

Մեր տղերքի արյունը դեռ չչորացած՝ այս իշխանությունները փորձում են ուրանալ ամեն ինչ ու Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ սկսում են նոր եղբայրություն։

Երկրի ղեկավարներն ասում են, որ պետք է բարեկամություն անենք Ադրբեջանի և Թուրքիայի հետ։ Ժամանակներ կային, որ դրա համար գնդակահարում էին, ափսոս, այդ ժամանակներն անցան։

Նիկոլական իշխանությունը ապրիլի 24-ից առաջ պրոթուրքական ագրեսիվ քարոզ է սկսել։ Ակնհայտ է, որ սրանք թուրքերի հետ ունեն ոչ հրապարակային շփումներ ու պայմանավորվածություններ։

Շարժման բոլոր կուսակցությունները մի հարցում միասնական են՝ Նիկոլ Փաշինյանը պետք է հեռանա։

Այս ընտրության արդյունքները ոչ թե ԿԸՀ-ն է հաշվարկելու, այլ մեզ բարեկամ և հակառակորդ պետությունները։ Սա է այս ընտրության առանցքային պահը։

Եթե Փաշինյանը մնա իշխանության, Հայաստանին բռնապետություն է սպասվում։ Մենք կարող ենք կորցնել պետությունը:

Սահմանադրության այն կետը, որը վերաբերում է բանակի անձնակազմի՝ քաղաքական հարցերին չխառնվելուն, վերաբերում է նաև բանակի գերագույն հրամանատարին, այսինք՝ վարչապետին։

Մարդիկ՝ ընդհանրապես, տղամարդիկ՝ մասնավորապես, զինվորականները՝ հատկապես պետք է փալաս չլինեն։

Փաշինյանն ունակ է փախչելու, սպանելու, խոշտանգելու, նույնիսկ պղծելու գերեզման ու պղծում է ամեն օր։

«Սիրո և հանդուրժողականության» հեղափոխությունն իրականում բերեց բոլորի հանդեպ թույնի ու ատելության։

Այսօր դեռևս հնարավոր է կայունացնել տնտեսական վիճակը, բայց 2-3 ամսից այդ հնարավորությունը չի լինի, մենք արդեն ծանրագույն վիճակում ենք։