Ինչո՞ւ Շուշին հանձնվեց, երբ կար ռեսուրս այն պահպանելու, ինչո՞ւ Փաշինյանը հրաժարվեց Պուտինի պրոյեկտից, երբ Ալիևը համաձայն էր 5 շրջանի հանձնմանը։

Որևէ պարագայում ես չեմ լինելու Հայաստանում ղեկավար պաշտոնի: Կարող եմ լինել ցանկացած լուրջ պաշտոնյայի խորհրդատու, խորհրդական, բայց ոչ ավելին։

Արցախի տարածքների դեօկուպացիան պետք է սկսվի Հայաստանի կառավարության շենքի դեօկուպացիայից: Պետք է «պաշարել Ալիևի բաստիոնը» Երևանի կենտրոնում և ազատագրել այն:

ՀՀ պաշտպանությանը պետք է պատրաստվել՝ ինչպես պաշտպանել Հայաստանն Ադրբեջանից, Թուրքիայից՝ ինչպես Ղարաբաղի, այնպես էլ՝ Նախիջևանի կողմից:

Նիկոլ Փաշինյանն այսօր բավարարում է բացառապես Ադրբեջանի ժողովրդի շահերը։ Նույնիսկ Ալիևը նման ձևով չի սպասարկում Ադրբեջանի շահերը, ինչպես Փաշինյանն է դա անում։

Ապաշնորհ, անգրագետ կառավարման պատճառով ունեցանք այսքան զոհ, վիրավոր ու կորցրինք Արցախը:

Քանի այս մարդը գտնվում է ՀՀ վարչապետի պաշտոնում, մեր երկրում չի լինելու կայունություն, խաղաղություն, գնալով մաշելու է: 

Ագրեսիա են ցուցաբերում, նույնը իրենց դեմ է լինելու: Ով ձեռք բարձրացնի մեր վրա, հարված պետք է ստանա: Ատելության դեմ ատելություն, ագրեսիայի դեմ ագրեսիա։

Մենք ամեն օր ավելի ծանր վիճակում ենք հայտնվելու, ամեն օր երկիրն ավելի ու ավելի է հիշեցնելու խենթանոց, խելագարանոց, քանի դեռ նիկոլը վարչապետ է։

Ամբոխը հայրենիք չունի։ Ամբոխավարը՝ նույնպես։ Ամբոխը ազգություն չունի։ Ամբոխավարը՝ նույնպես։ Ամբոխի շարժիչ ուժն ատելությունն է։ Ամբոխավարինը՝ նույնպես։

Արթնացի՛ր, ժողովուրդ, համարձակվի՛ր երկրի ապագան վերցնել քո ձեռքը, հակառակ դեպքում այն կվերցնեն Թուրքիան ու Ադրբեջանը՝ այս իշխանությունների ձեռքով:

Նրանից հետո, երբ պատերազմը տանուլ է տրված, միևնույն է, Փաշինյանին դժվար է լինելու մնալ իշխանության ղեկին:

Քոչարյանը կյանքում երբեք ոչինչ կիսատ չի թողել, եթե մտել է պայքարի մեջ, ուրեմն այն հաջողությամբ ավարտելու է։

Նիկոլը դարձել է աթոռի գերի ու գերության մեջ է պահում Հայաստանը։ Նա ամեն օր պարտության է տանում Հայաստանը, որ փրկվի։

Փաշինյանը չկայացած մարդ է՝ իր ծննդյան օրվանից։ Ո՛չ լիարժեք ուսանող է եղել, ո՛չ գյուղում ծնվելով՝ գյուղացի է դարձել, ո՛չ քաղաք գալով՝ ինտեգրվել է քաղաքին, ո՛չ նորմալ լրագրող է եղել։

Արտահերթ ընտրությունների թեմայի «կիսափակ պատուհանը» բերելու է ոչ ընտրական մեխանիզմներով ներքին լարվածության էական աճի՝ եռացող կաթսան մի պահի պայթելու է։

Նավալնու ու Փաշինյանի միջև շատ ընդհանուր բան կա` թե՛ փորձի բացակայությունը, թե՛ լկտիությունը, թե, ի դեպ, մարդկանց մանիպուլացնելու տաղանդը։

Ոչ մի իմաստ չկար տալու Ադրբեջանին տարածքներ, որը հայկական զինուժը պաշտպանել էր։ Չէր կարելի նաև ստորագրել մի բան, որով Ադրբեջանին միջանցք էր տրամադրվում։