Անդրանիկ Թևանյան. ««Հայկական աշխարհի» ճարտարապետը օվկիանոսային ճանապարհորդություններից, սիլիկոնային հովիտների հետ ծանոթանալուց և ԱՄՆ-ում բարձր տեխնոլոգիաների մասին պատմություններ լսելուց հետո վերջապես հայտնվեց ՀՀԿ-ական «միջազգային կուսակցական կենտրոն» հիշեցնող «նավահանգստում»»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Այն, որ 2008-ի ընտրություններից հետո Լ. Տեր-Պետրոսյանի հանրային ընդունելության պիկն անցել է, հասկանում է նաև ՀՀ առաջին նախագահը։ Ճակատագրի հեգնանքով ՀԱԿ առաջնորդն այժմ զոհ է դառնում մի համակարգի, որի հիմնադրումը տեղի ունեցավ իր իշխանության տարիներին։ Մենք ականատեսն ենք քաղաքականության մեջ գործող բումերանգի էֆեկտին»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Խոզագրիպի դեմ, անշուշտ, պետք է պայքարել, և կարծես ինչ-որ քայլեր արվում են։ Բայց մեր երկրում ավելի լուրջ հիվանդություն կա, որը կարելի է անվանել ընտրագրիպ։ Այս հիվանդությամբ մեր պետությունը տառապում է' սկսած 1995-ից։ Հիվանդությունը գնալով խորանում է, բայց հակաթույնը դեռևս չի գտնվել. նորմալ բժիշկներ չկան»։

Անդրանիկ Թևանյան. ««Ղարաբաղն ուզում են ինձանից պաշտպանել մարդիկ, ովքեր պատերազմի տարիներին ոչ միայն Ղարաբաղում չեն եղել, այլ նաև Հայաստանում»,- Հանրային խորհրդի հետ հանդիպման ժամանակ նշել էր ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը։ Նրա այդ հայտարարությունից հետո փորձեցի լարել հիշողությունս, որպեսզի պարզեմ, թե ո՞ւմ բոստանն է քար գցում Սարգսյանը։ Եվ պարզվեց, որ...»

Անդրանիկ Թևանյան. «ՀԱԿ-ը և ՀՅԴ-ն իշխանությանը հակադրվում են տարբեր առաջնահերթություններ ունենալով և, պատկերավոր ասած, Սերժ Սարգսյանը կարողանում է մնալ իշխանության բարակ լարի վրա այն պարզ պատճառով, որ երկու տարբեր կողմերից նրան «քաշքշող» ուժերն, իրականում, պահում են Սարգսյանի հավասարակշռությունը, և նա մնում է իր տեղում»։

Անդրանիկ Թևանյան. ««Ֆուտբոլային» որակված դիվանագիտությամբ պայմանավորված այս ամբողջ շիլաշփոթը և դրա հետևանքով Հայաստանի շուրջ տեղի ունեցող վտանգավոր զարգացումները բացահայտեցին մեկ բան՝ Սերժ Սարգսյանն այս ամենը նախաձեռնել էր, որպեսզի տրիբունայից սատարի իր սիրելի թիմին։ Պարզ է, որ ի սկզբանե դա չէր նպատակը, բայց այդպես ստացվեց»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Տխրահռչակ «ֆուտբոլային» դիվանագիտությամբ պայմանավորված բացասական զարգացումների դեմն առնելու միայն մեկ տարբերակ մնաց՝ իշխանափոխությունը։ Իշխանափոխությունն արդեն ազգային անվտանգության ապահովման միակ միջոցն է։ Այլընտրանք չկա»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Հայ-թուրքական գործընթացների հետ կապված՝ հայաստանյան քաղաքական դաշտը նոր կոնֆիգուրացիա է ստացել։ Քաղաքական ուժերը պայմանականորեն բաժանվել են երկու խմբի՝ «Քիրվայական» և «Հայաստանակենտրոն»»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Ոստիկաններով շրջապատված լինելը դառնում է Սերժ Սարգսյանի այցեքարտը և նա, ամենայն հավանականությամբ, պատմության մեջ կմտնի հենց այդ իմիջով։ Նույնիսկ հեռավոր Ֆրանսիայում կամ ԱՄՆ-ում նրան ու ժողովրդին բաժանում են ուժայինները՝ դառնալով ՀՀ գործող նախագահի միակ «հենարանը»»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Սերժ Սարգսյանի՝ նախաձեռնողական որակված դիվանագիտությունը Թուրքիայի մասով հանգեցրել է մի վիճակի, երբ շաղկապվել են հայ-թուրքական և հայ-ադրբեջանական հարաբերությունները։ Դա նշանակում է, որ լուրջ մարտահրավերներ են առաջացել Արցախի, այսինքն՝ Հայաստանի անվտանգության հարցում։»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Հայ-թուրքական հարաբերություններին առնչվող քննարկումների տրագիկոմեդիան շարունակվում է, և այդ աղմուկի մեջ հայ ժողովուրդը չհասցրեց արձանագրել Սերժ Սարգսյան - Տիգրան Սարգսյան զույգի ևս մեկ ձեռքբերում. ՀՀ տնտեսության ծավալներն այս տարվա առաջին 8 ամիսների ընթացքում նվազել են 18,4 տոկոսով»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Սեպտեմբերի 21-ին մեր պետությունը դարձավ 18 տարեկան։ Այսինքն, մենք արդեն չափահաս ենք, և «բանակ» գնալու ժամանակն է։ Բայց արդյո՞ք մենք պատրաստ ենք «բանակում» ծառայել, այսինքն՝ ամենօրյա քրտնաջան աշխատանքով կերտել անկախ Հայաստան։ Փորձենք պատասխանել այդ հարցին»։

Ա. Թ. «Քաղաքական ֆուտուրոլոգիան մեզանում դեռ զարգացած ուղղություն չէ, բայց Հայաստանում տիրող «նախաձեռնողական» այս մթնոլորտում փորձենք լրացնել այդ բացը»։

Անդրանիկ Թևանյան. ««Ժառանգություն» կուսակցության շուրջ տեղի ունեցող իրադարձությունները ստիպում են անդրադառնալ ՀՀ կուսակցական համակարգին և ներկա քաղաքական իրողություններին վերաբերող որոշ այլ խնդիրներին»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Հայ-թուրքական ներկա հարաբերությունների և վերջնարդյունքի թիվ մեկ պատասխանատուն ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանն է։ Նրան են պատկանելու հաջողության դափնիները, բայց նաև անհաջողության քաղաքական պատասխանատվությունը»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանը դեռ կհասցնի անիծել այն օրը, երբ անգլիացիները ստեղծեցին ֆուտբոլն ու իրեն կրակը գցեցին»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Սերժ Սարգսյանը շարունակում է «հաճելիորեն» զարմացնել Հայաստանի հանրությանն իր «գիշերային» որոշումներ ընդունելու հատկությամբ։ Օգոստոսի 31-ին՝ գիշերը՝ մթության քողի տակ, մեզ հրամցվեց հերթական փաստաթուղթը, որը «ֆուտբոլային» տխրահռչակ դիվանագիտության պտուղ էր»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Անշո՛ւշտ, Արթուր Բաղդասարյանին կարելի է համարել նորանկախ Հայաստանի երիտկարիերիստների առաջամարտիկներից, ավելին՝ հիմնադիր հայրերից (զգո՞ւմ եք, թե որքա՜ն բազմապիսի հիմնադիրներ կան Հայաստանում): ՕԵԿ առաջնորդն, ըստ իս, ներշնչանքի աղբյուր է և կլինի բոլոր այն երիտասարդների համար, ովքեր փորձում են քծնանքի հուշ-երեկոների ու պնակալեզության միջոցով հասնել պաշտոնների»։