Այդ ոստիկանական սորոսական ծառայության «զորախմբի» ոչ պաշտոնական «հրամանատարը և կոորդինատորը» Դոն Դանչոն է։

Լիովին հասկացել եմ փողոց դուրս եկած մարդկանց։ Երկրում իրոք առկա էր արդարության սուր պակաս։

Դրա և ուսապարկերի համար թուրքը վիրավորանք չի, դա իրենց իսկական ազգային պատկանելիությունն է:

Այս մարդկանց համար միակ կարևոր բանը իրենց օրվա չափաբաժինն է, կապ չունի՝ իշխանության, մեթամֆետամինի, թե օղու։

Սրանք էլ այսպիսի իմքայլող անասուններ են։

Ցավը նրանում է, որ այդ անդունդ նրանք միայնակ չեն նետվում, այլ նաև իրենց հետ տանում են պետությունը:

Բայց լավագուն ավանդույթները (արծրունական) շարունակվում են:

Կամ կարա՞, օրինակ, Ալիևը ասի՝ Փաշինյան, մենք քեզ ցածր տոկոսով վարկ կտանք, որ ժողովուրդը չնեղվի, թոշակը ժամանակին հասցնես։

Թուրքը հայ զինվորին սպանեց, դուք էլ իրա հորը վարի տվեք, որ ամեն ինչ ընկնի իր տեղը։

Որդուն փնտրող մարդն իր հոգին ու խիղճը չի կորցրել, իսկ ոստիկանը՝ անհեթեթ հրաման կատարող ոստիկանը՝ կորցրել է:

Որոտանի, Շուռնուխի, Կապանի և Ճակատենի հատվածներում առաջացած ճանապարհային խնդիրները ոչ միայն վերաբերում են Հայաստանի ներպետական հաղորդակցության անվտանգությանը, այլ նաև մեզ համար կենսական՝ դեպի հարավ ազատ ելքին։

Մոլորոցնելու բանաձևը նույնն է՝ «Մենք խաղաղություն ենք ուզում»։

Դուք պիտի ապրեք, դուք պիտի ձեր պատիժը կրեք ցմահ։

Оттого что в кузнице, не было гвоздя․

Մենք կույր և տգետ էինք, ու թուրքին ընդհանրապես չէինք պատկերացնում, իսկ թուրքը մեզ շատ լավ պատկերացնում էր:

Թուրքերի կողմից նսեմացված և նվաստացված, ամեն օր ծաղրի ենթարկվող դավաճան Նիկոլի ուժը պատում է իր «զոհերի» վրա։

Գոնե շուտ ասեք մարդը իմանա։

Ինչ ձեր խեղկատակ ղեկավարը, ինչ դուք։