Այս մեկ տարվա ընթացքում արտաքին ֆրոնտում բացի ձախողումներից, Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը ոչ մի բանով աչքի չի ընկել:

Արտասահմանյան ինչ-որ մասնավոր ֆիրմաներ հայկական բանակ են մտնելու ու հայ զինվորների համար ճաշ են պատրաստելու։

Ամենաբարձր մակարդակով պետք է դատապարտվի կատարվածը, հակառակ պարագայում, պետք է փաստել, որ պետական իշխանության անտարբերությունը պետականադավություն ու ազգադավություն է։

Այդպես կլուծի քաղաքական ընդդիմության հարցը: Կարծում եմ` հասկացել եմ նրա մարտավարությունը:

Այն կա՛մ արվել է ադրբեջանական հատուկ ծառայությունների կողից, կա՛մ՝ նրանց կողմից հավաքագրված մարդկանց:

Գիշերը տարբեր ներկերով (կամ մոմերով) խզբզել են նկարները, գերեզմանաքարերը, ներկերը (կամ մոմերը) կաթեցրել են գերեզմանների վրա։

Հեռուստաընկերությունը նորությունների ընթացքում բավականին երկար նյութով անդրադառնում է ռուս ընդդիմադիր գործիչ Նավալնուն։

«Թիրախում է հայտնվել հենց դատավոր Ազարյանի տեսակը, ինչը ցավալի է։ Եվ այս միտումը, մեղմ ասած, շատ մտահոգիչ է»։

Որ դա հենց մեր հայրենակիցներն են արե՞լ, թե՞ Ադրբեջանի հետ փոխկապակցված մարդիկ են տենց հեշտ մտել էդ տարածք։

Մեկ տարի առաջ, բացի ԿԱՐԿԱՆԴԱԿԻՑ, ուրիշ ինչ ես կերել և ինչ ուրիշ կերակրի անուն ես իմացել:

Մարդը տեսել է իր հայրենի գյուղը, դրանից զատ ողջ կյանքը սրան-նրան սևացնող հոդվածներ է գրել։ Հիմա երազում է ողջ Հայաստանը դարձնել մի մեծ գյուղ։

Խորենացին, անձնական դրդումներից ելնելով, կեղծել է Հայոց պատմության արձանագրությունը՝ Տիգրան Մեծի գահակալության շրջանը մի քանի դար հետ գցելով։

Շուրջ 100 փաստաբանների կողմից ՀՀ֊ում դատական իշխանությունը դըմփամիտներից պաշտպանելը ոմանք վերստին դիտարկում են յուր ցածրորակ ու անբարո դիրքերից։

Երբ դու ՁՐԻ ԼԱՓՈՒՄ ես ամեն ինչ ու ամեն տեղ, աչքիդ «պեռաշկի առնելը» պետք է դառնա հակառակորդներիդ «սաստելու» ու հեգնելու լավագույն միջոցը:

Սևանը մի կողմից, Իջևանի անտառները՝ մյուս։ Ադրբեջանը Վայոց Ձորի ու Տավուշի ուղղությամբ է կրակում ու զինվորներ սպանում ու վիրավորում։

Թամփի վարչակարգի այս որոշումը քաղաքական է և իր մեջ պարունակում է բավականին վտանգավոր մեսիջներ պաշտոնական Երևանին։

Հրա՛չ, երբ խոսում ես մերժված լինելու մասին, հասկանալի է, որ դա քեզ շատ ծանոթ երևույթ ու զգացողություն է։

Անասուն են՝ հաճույքով խաբվող, ամեն ինչի հետ հաշտվող և ուրախացող։ «Չորս ոտք՝ լավ, երկու ոտք՝ վատ», ԳԸՄՓ ԳԸՄՓ ՀՈՒ...