Հայ-ռուսական հետհեղափոխական հարաբերություններում առկա են սուբյեկտիվ և օբյեկտիվ խնդիրներ։

Տեր-Պետրոսյանը, չուզենալով կիսել պարտված ընդդիմադիրների ճակատագիրը, միտումնավոր զոհերի գնաց։

Այս գործը չունի այլ ելք, քան մեղադրանքի կասեցումը, եթե այլ կերպ գնաց, ապա իրավական դաշտը մաքրելու պայքար է գնալու։

Ոչ միայն կալանքի հիմքերն են բացակայում, այլև Դավիթ Ղազարյանին կալանքի տակ պահելը լուրջ տնտեսական ճգնաժամ կարող է առաջացնել:

Փաշինյանը մեկ տարվա ընթացքում ինչի հասել է, ոչինչ է, և նա իր ոչ մի խոստումը չի կատարել:

Հայաստանում մեկ տարի առաջ ապրիլի 23-ին ավարտվել է թավշյա հեղափոխությունը։

ՀՀ-ն հասկանում է, որ կարող է շատ արտոնություններ կորցնել ՌԴ-ի հետ հարաբերություններում խնդիրների պատճառով։

Դեմագոգները հայտնվում են հրապարակում միայն խառնակ ժամանակներում և լքում են հրապարակը, երբ քաղաքական կյանքը սկսում է կայանալ։

Տեր-Պետրոսյանը միտումնավոր չի գնացել ցուցարարների մոտ՝ թողնելով նրանց բախտի քմահաճույքին, ուրիշների միջոցով բախումներ է հրահրել, ինչը բերել է զոհերի։

Հայաստանի իշխանությունը պետք է համապատասխան հետևություններ անի, փակի բացված պանդորայի արկղը, այլապես վերջում կարող է ինքը հայտնվել այդ արկղի մեջ։

Սա կարող է ֆանտաստիկա թվալ, բայց այս ֆանտաստիկան Հայաստանում այսօր իրականություն է։ Սա հեղափոխության հաջողությունն է։

Ռուսաստանի հետ մեր հարաբերություններում ոչինչ չի փոխվել: Եթե ինչ-որ բան փոխվել է, ապա միայն դրական ուղղությամբ:

Ցեղասպանությունը ժխտողականության քողի ներքո արդարացնելը ամոթալի և վտանգավոր երևույթ է:

19-րդ դարի վերջում հեղափոխական շարժումը Արևմտյան Հայաստանում ոչինչ չտվեց, փոխարենը՝ դրդեց օսմանյան իշխանություններին ուժեղացնել հալածանքները հայ բնակչության նկատմամբ:

Առանց քաղաքացի կրթելու` պարզապես փողոցներում խորոված անելով քաղաքացու օր ենք նշելու:

«Ուզես֊չուզես կալանքը պետք է տաս» նորմալ ժողովրդավարության պայմաններում այս հայտարարությանը կհաջորդեր հրաժարական:

Սանասարյանն իմ ընկերն է, բայց որևէ կապ չունի նոր Հայաստանում որևէ մեկի ընկեր լինել, չլինելը։ Խնամի–ծանոթ–բարեկամ լինելը որևէ ազդեցություն չի կարող ունենալ քննության ընթացի վրա։

ՀՀ-ում գործ չեն սարքում: Կարծում եմ՝ Դավիթ Սանասարյանի փաստաբանը հին տրամաբանության մեջ է մնացել՝ փորձելով պաշտպանել: