Դավիթ Հովհաննիսյան. «Կներեք, բայց սենց փոքր մասշտաբները ինձ չեն հետաքրքրում, ես ներկայացնում եմ իմ այլընտրանքային պաշտոնյաներին»։

Հրանտ Բագրաըյան. «Ընտրություններն ավարտվել են, բայց այս մարդու սիրտը նորից բանավեճ է ուզում։ Պիտի ասեմ, որ ԹՄ-ի մասնագիտական հատկությունները ինձ չեն գոհացնում։ Գրքեր չկան, հեղինակավոր հրապարակումներ չկան, միջազգային դասակարգիչներում նա չկա, երբեք չեմ տեսել, որ ասենք իբրև փորձագետ այլ հսկայական պետությունների մակարդակով (ԵՄ, ՌԴ, Ուկրաինա և այլն) պատվեր կամ հրավեր ստացած լինի»։

Առաքել Սեմիրջյան. «Դե որ սաղ իրանց կառավարության կազմն են հրապարակում, ես էլ իմը հրապարակեմ»։

Սոնա Արշունեցի. «Առաջին ձերբակալվածը պետք է լինի հենց Գագիկ Հարությունյանը, բոլոր ժամանակների կեղծիքների վավերացնողը»։

Վլադիմիր Կարապետյան. «Սեփական փեսային դեսպան նշանակելով՝ Ս. Սարգսյանը ուղերձ է հղում հասարակությանը, որ կոռուպցիայի, հովանավորչության դեմ պայքարի վերաբերյալ ՀՀԿ ներկայացուցիչների բոլոր խոսակցությունները որեւէ արժեք չունեն, եւ նա շարունակելու է Հայաստանում արդեն սովորական դարձած՝ քավոր-սանիկ, եղբայր-փեսա ձեւաչափով պաշտոնների նշանակման ավանդույթը»։

Արեգ Գևորգյան. «Սերժ Սարգսյանը հայտնվեց նախագահի աթոռին անզեն, խաղաղ ՀՀ քաղաքացիների նկատմամբ ռազմական գործողություններ իրականացնելու հետևանքով»։

Մհեր Ենոքյան.«Որտեղ ես եմ, իրականում բանտ է բանտի մեջ: «Հայաստան» քրեակատարողական հիմնարկում կանոնները նույնն են, ինչ որ այստեղ՝ փոքր կլոր բանտում»։

Հարութ Սասունյան. ««Կայսրությունը հակահարված է տալիս», սակայն ոչ թե գիտաֆանտաստիկ ֆիլմում, այլ ֆրանսիական դատարանում»։

Թաթուլ Հակոբյան. «Արդեն հայտնի է նաև Վատիկանում Հայաստանի դեսպանի անունը՝ Միքայել Մինասյան՝ փեսան: Ակնհայտորեն, Սուրբ Աթոռում դեսպանություն հիմնելու որոշումը կայացվել է հապշտապ կարգով, եթե չասենք, որ այն բացվել է հենց Մինասյանի համար»։

Արեգ Գևորգյան. «Եվրոպական դիտորդական առաքելությունների զեկույցներում մանրամասնորեն արձանագրվել են ընտրական օրենսգրքի խախտումների, անհավասար քարոզչական հնարավորությունների, լցոնումների, ընտրակաշառքի, կրկնակի քվեարկությունների...»։

Ռուզաննա Գրիգորյան. «31 տարեկան եմ, չունեմ ընտանիք և երեխաներ, կույս չեմ: Մի քանի ամիս առաջ առանձնացա ծնողներիցս»։

Կարեն Թովմասյան. «Ոմանք բավականին դրական ու հանդուրժողական վերաբերվեցին Կոնգրես-Կոալիցիա երկխոսությանը, հետո նույն մարդիկ նույն կերպ դրական վերաբերվեցին Րաֆֆու աուդիենցիային նախագահականում։ Ու նույն մարդկանց կեսը թե՛ Կոնգրեսի և թե՛ Րաֆֆու պարագայում թունդ ձևով քլնգեցին համագործակցության փորձերը ԲՀԿ-ի հետ»։

Արեգ Գևորգյան. «Այս իրավիճակում, Հայաստանի ապագայով մտահոգ բոլոր ուժերի և անհատների համար թիվ մեկ ուշադրության արժանի խնդիրը պիտի լինի Սերժ Սարգսյանի ու նրա կառավարության պաշտոնանկությունը»։

Հարութ Սասունյան. «Մերժել անկարողության և ստորակայության զգացումները և վերացնել բոլոր պարտվողական դիրքորոշումները: Անհատապես և հավաքականորեն, հայերը կարող են իրականացնել իրենց արդարացի ձգտումները...»։

Վլադիմիր Կարապետյան. «Կցանկանայի լսել այն քաղաքական գործիչների մեկնաբանությունները, որոնք իմ նման են վերաբերում Րաֆֆիի նշվածս քայլերին, անվազն չեն քննադատում նրան, սակայն խստիվ քննդատել են արտահերթ ընտրությունների միակ օրակարգով Կոնգրեսի երկխոսությունը իշխանության հետ եւ ԲՀԿ կապակցությամբ հայտնի քաղաքագիտական վերլուծությունը»։

Ռաֆայել Թեյմուրազյան. «ԲՀԿ-ի հետ հանդիպումը չի նշանակում, թե այն պարտադիր պիտի ինչ-որ դրական արդյունք տա, որ չտալուց հետո էլ հանդիպողի վրա քարեր նետենք, թե՝ բա որ ասում էինք: Քայլ է, փորձ է, որը կարող է արդյունավետ լինել, բայց և շատ հավանական է, որ արդյունավետ չլինի: Ի՞նչ է, ուրեմն, չփորձվի՞: Բա ի՞նչ եք առաջարկում»։

Եվա Ադամյան. «Ես չեմ մեղադրում, որ Նիկոլը թողել է «պարտված» Կոնգրեսն ու գնացել «հաղթած» Րաֆֆու մոտ»։

«Հիմա արդեն հանգիստ պայմաններում ուզում եմ պատասխանել իրեն, և մնացած այն մարդկանց, ովքեր չեն հասցրել հասունանալ և չգիտեն, որ իշխանական կերակրամանից դուրս էլի կյանք կա»։