«Միայն մարդու մահով կարելի է որոշել՝ ինչպիսի կյանք է ապրել նա»

Ինչ-որ մարդիկ, զուտ հերթական պատվերից ելնելով, սկսել են վարագուրել արտագաղթը։ Մի օր էդ պատվերներն էլ կվերջանան, ի՞նչ եք անելու:

Ինչպես Ազատության հրապարակը, այդպես էլ ցուրտ ձմեռը մշտապես եղել են հայաստանյան քաղաքական զարթոնքի խորհրդանիշերը:

Այն դրականը, ինչ մարդն արել է իր ասպարեզում, ուղղակի հողին է հավասարեցվում, քանի որ վնասը, որը նա հասցնում է ամբողջ պետությանը և հասարակությանը՝ աջակցելով երկիրը քայքայող ռեժիմին, ուղղակի անհամեմատելի է:

«...քանի որ վերջինները նրանց չեն ֆինանսավորում… մնացածը դեմագոգիա է և զառանցանք»։

Մեռած հոգիները կենդանի մարմնում ցավալի երևույթ է:

Հաջորդ կարևոր տաբուն, որը նույնպես պետք է հաղթահարվի այն է, որ իշխանության հանդեպ ուժ կիրառելը հանցագործություն է:

Ընդամենը ավազակների ամպհովանու բռնակ եք։

Ժողովուրդը վերադառնում է արձակուրդից, Սերժը՝ մեկնում արձակուրդի:

«Յուրաքանչյուրը, ով կանգնում, առնչվում և առավելևս համագործակցում է նրա հետ, վարկաբեկվում է»։

«Ի՞նչ եք խառնվել իրար ու քննադատական ու բարոյախրատական բաներ եք գրում այս դեպքի վերաբերյալ։ Մարդիկ պարզապես նոր սերիալ են նկարում»։

Փաստորեն, մարդ արարածի արժանապատվությունը բավականին ճկուն է.

Արմեն էլբակյանն ասում է, թե Սերժի եւ կաթողիկոսի գլխի վերեւը պահածը ոչ թե «զոնտիկ» է, այլ ամպհովանի...

Մի օր արթնանալու ենք ու թագավորական հրովարտակ կարդանք

2013-ը քաղաքական դաշտի «խաղացողների» դիրքավորման տարին էր, հետևաբար 2014-ը լինելու է գործողության՝ բուն «խաղի» տարին։

2014-ն եկավ. ոչ երնեկ ռեժիմին։

Չնայած ողջ գիշեր լսվող հրավառությունների պայթյուններին՝ զգուշավոր ուրախություն է:

Շեֆը ինքն էլ հիմա հասկանում է, որ պարզապես հիմարություն է ասել, բայց ...