Ստեղծված իրավիճակը բավական լուրջ է։

Մի րոպե առանց ստի չեն դիմանում:

Պատասխանատվության իսպառ բացակայություն և վիրուսի բարգավաճում։

Այդ օրենքի ընդունումը ժամանակավրեպ է:

Իշխանությունն էլ իր հերթին է անպատասխանատու կերպով իրականացրել հակաճգնաժամային կառավարումը։

Բայց այդ ձեռքը մենք բոլորս տեսնում ենք, շատերը ուղղակի չեն ուզում հավատալ:

Հետայսու ամեն մի մահի համար թիվ մեկ պատասխանատուն դառնում է վարչապետը։

Կառավարության մոտեցումը համաճարակին մնում է նույնը՝ քաղաքացիներն են մեղավոր։

Զբաղված են մարդկանց խաբելով։ Որովհետև վախենում են խոստովանել։

Բայց ասեք, որ հայ ժողովուրդը երկար ժամանակ այսպես չէր պատժվել իր գործած սխալների համար։

Ինչո՞ւ ես հիմա պիտի ընդունեմ կարգազանց մարդու պահանջները։

Փաշինյանի համար մեղավոր են բոլորը, բացի իրենից։

Գնա տես՝ ինչ ես անում, մի ցրի պատասխանատվությունը վրիցդ:

Իսկ հաջորդ քայլն արդեն ըմբոստությունն է, որի նշաններն, ի դեպ, արդեն կան։

Նրա գործողություններն անկասկած լինելու են շատ ավելի կոշտ։

Այնինչ կարելի էր խելացի լինել, և խուսափել շատ ու շատ խնդիրներից։

Ապրիլին արդեն պարզ էր, որ իրավիճակը հղի է աղետալի հետեւանքներով։

Դուք իրավիճակին չեք տիրապետում, Դուք հրաժարական եք տալու շատ մոտ ապագայում ու խելոք, գլուխներդ կախ հեռանալու եք։