Ալենն ու աներձագը «պադստավկա» արեցին Նիկոլին։ «Պողոսների» մի մասը տեսավ, որ թալանի դեմ պայքարն ընդամենը հունական միկոնոսներում թանկանոց տժժիկների համար է իրականացվում։

Հունական կղզիներում թանկարժեք տժժիկներն անհամատեղելի են Ալեն Սիմոնյանի ու աներձագ Հրաչի հայտարարագրած եկամուտների հետ։

Չարչյանը կալանավորված է, որպեսզի Նիկոլ Փաշինյանը ուժեղ երևա: Չարչյանը կալանավորված է, որպեսզի Նիկոլն ինքնահաստատվի:

Որպեսզի մենք էլ մերը կարողանանք պաշտպանել, այլ ոչ թե դառնալ առևտրի առարկա, պետք է կարողանանք նորմալ պետություն ունենալ։ Նիկոլով դա բացառվում է։ Առանց Նիկոլ՝ հնարավոր է։

Նաիրին Վազգենին սպանեց, Նիկոլը՝ Վազգենի գործը:

Նիկոլ Փաշինյանն ուրախությամբ նշում էր, թե բա Թուրքիայից դրական ազդակներ ենք ստացել ու դրանք գնահատելուց հետո դրական կարձագանքենք։

«Խաղաղության դարաշրջանը» Նիկոլը պատկերացնում է Ադրբեջանի բոլոր ցանկությունները բավարարելով։ «Մենք պատերազմ չենք ուզում» ծրագրի շրջանակներում նիկոլենք իրականում պատերազմ են բերում, բայց դա ներկայացնում են որպես խաղաղասիրություն։

Վահան Քերոբյանը, «Ապագա կա ապագա» կարգախոսի շրջանակներում, նոր ապագա է բացում ․․․ Ադրբեջանի համար։

Փակվել է դեպի Երևանի «Բանգլադեշ» կոչված թաղամաս տանող ներքաղաքային ճանապարհահատվածը:

Նիկոլը խասիաթ ունի թիմակիցներին փուռը տալ ու թռնել։ ԱԺ–ում տեղի ունեցածը փուռը տալու հերթական ակտն էր։ Հիմա ոմանք տաք են, էյֆորիայի մեջ են ու չեն զգում դա։

«Խաղաղության դարաշրջանի» ՀՀ կառավարության ծրագիրը դեռ չընդունած՝ Ադրբեջանը հայ ժողովրդին հստակ մեսիջ հղեց այն մասին, թե ինչպիսին է լինելու այդ «դարաշրջանը»։

Նիկոլը բերեց պատերազմ, զոհեր, ավերածություններ և պարտություն։ Իլհամը պետք է շնորհակալ լինի նրանից։

Վազգեն Սարգսյանը Արցախյան հաղթանակի հետ ասոցացվողներից է, ինչը խանգարում ու կոմպլեքսավորում է Նիկոլին։

Նորանշանակ Պաշտպանության նախարարից ձեն–ձուն չկա՞։ Թե բա հրահանգել է ադրբեջանական զինվորների՝ անգամ մեկ սանտիմետր առաջ գալու դեպքում կրակել։

Չկան «բնապահպանիստները», «քաղաքաշինիստները», էսկավատորի տակ պառկողները․․․

«Անասնաֆերմայում» խոզերն էլ էին իրենց այդպես պահում, իսկ ոչխարները գոռում էին՝ «չորս ոտքը լավ է, քան երկուսը»։

Նիկոլ Փաշինյանը ՀՀ սահմանների պաշտպանության հարցը հանել է աճուրդի ու խաղաղություն է մուրում թշնամուց։ Դա հանգեցնելու է նոր կորուստների, նոր ավերածությունների, նոր ողբերգության։

«Մոյշիկին» վստահում են ջրերի կառավարումը, «պարկովշիկին»՝ տրանսպորտը, ցածրակարգ շումենին՝ խորհրդարանի կառավարումը, դատարկախոսին՝ բանակը և այդպես շարունակ։