Հայաստանը ֆյուրեր պահելու և տոտալիտար ռեժիմ ունենալու ռեսուրս չունի։ Հատկապես երբ ամեն ինչ «ֆեյք» է՝ սկսած տնաբույծ «ֆյուրերից» մինչև «Իմ (պայքարը) քայլը»։

Հայաստանում բացի վարչապետից և ԱԺ նախագահից ուժեղացված պաշտպանության ենթակա ևս մի կառո՞ւյց կա։

Հեղափոխության արդյունքներից օգտվողներից է նաև տխրահռչակ Արման Բաբաջանյանը։

Նիկոլ Փաշինյանն իր աթոռի ամրապնդման դիմաց ժամանակ խնդրեց ու ստացավ Ալիևից:

Միշտ կարելի է ասել` «շրջանակը պարզ էր, բայց ապացույցները քչություն արեցին»։

Ադրբեջանցիներն իրենց կրակոցներով ու ագրեսիայով Փաշինյանին այժմ «մեսիջ» են փոխանցում, որ ժամանակը սպառվում է, և պետք է կատարել այն, ինչ խոստացվել էր։

Մեզ շանտաժի ենթարկվող, սեփական «ես» չունեցող ու անողնաշար նախագահ պետք չէ։

«Թավշյա ոչ բռնի իշխանափոխությունից» ընդամենը մի տարի անց Նիկոլ Փաշինյանի «գերբարձր» վարկանիշից բա՛ն չի մնացել։

Մենք հիմա ունենք անգլուխ պետության գլուխ։ Ու ոչ մի արհեստական ու քծնանքային ժպիտ չի փրկի այս «անգլիացուն»։

Ռուսաստանի նախագահն ակնհայտորեն «դիստանցիա է պահում» Փաշինյանից, ամերիկյան վերնախավի հետ Փաշինյանն առանձնապես չի աշխատում։

Թե ինչ արժանիքների ու կարողությունների հաշվին է Ավինյանը դարձել փոխվարչապետ, հայտնի չէ։ Հայտնի է միայն, որ հեղափոխության օրերին նա Նիկոլի ջրի շիշն էր երբեմն բռնում։

Խորհրդարանի քայլարած մեծամասնությունը հերթական անգամ մերժեց ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանի թեկնածուին։ Շոուն շարունակվում է։

Եվրոպական կառույցները չեն կարող աչք փակել. վզներից կբռնեն` կշպրտեն տուգանային հրապարակ։

Տեր–Պետրոսյանի քաղաքական ու գաղափարական հոգեզավակ Նիկոլ Փաշինյանը գնում է «հոր» ճանապարհով։

Մոռացան` ինչ էին ասում և ինչ էին ուզում անել կես տարի առաջ, 180 աստիճանով շուռ եկան նախկինում հռչակած «սկզբունքային» դիրքորոշումից։

Թե բա՝ մենք անփորձ ու անգրագետ ենք, բայց «զատո» չենք թալանում ու կոռուպցիայով չենք զբաղվում։

Եզրափակիչ ակորդը լինելու է «քանի Ղարաբաղը չենք տվել, լավ չեք ապրելու» կարգախոսը վերակենդանացնելը։

«Ժողովուրդ» բառը օգտագործվում է որպես «ժողովուրդը ես եմ» ձևակերպման փոխարինող: