Անդրանիկ Թևանյան. «Ս. Սարգսյանը, Հ. Աբրահամյանն ու Ա. Ջավադյանն ուղղակի պատասխանատվություն են կրում այսպիսի վիճակի համար»։

Սերժն առաջնորդվում է բացառապես անձնական շահերով և որոշումները կայացնում է միայն քաղաքական հաշվեկշռից ելնելով։ Կա ճնշում՝ Սերժը զիջում է, չկա ճնշում՝ նա սուլթան դառնալու հայտ է ներկայացնում։

ՌԴ, Իրանի և Ասադի շահերը տեղավորվում են «լիբերալ նախագծի» գաղափարական տիրույթում, իսկ ահա ԱՄՆ–ն ընկել է վուլգար մարքսիզմի գիրկը և դեմ չէ բոլշևիկների կիրառած «կարմիր տեռորի» մեթոդներին։

Մեզ՝ հայաստանցիներիս, ՌԴ–ում առկա այս մթնոլորտը ոչ պետք է ոգևորի, ոչ էլ տխրեցնի։

Սիրիայում, Իրաքում, Լիբիայում, Ֆրանսիայում ու մյուս տեղերում ահաբեկչությունը ծաղկում է, քանզի կան աշխարհաքաղաքական շահեր, կա հակառուսական մարազմ, կա հակաասադական «բզիկ», կա ...

Անթալիայում դեմագոգիայի և փարիսեցիության ցուցահանդես էր։ Փարիզն ու մյուս քաղաքները, ըստ սահմանման, չեն կարող Հալեպի չվերածվել։

«Շարլի Հեբդոն» նույնքան կապ ունի խոսքի ազատության հետ, որքան ինկվիզիցան՝ քրիստոնեական գաղափարների, կամ կարմիր տեռորը՝ կոմունիստական իդեալների հետ։

2008–ից սկսած՝ Սերժ Սարգսյանը նախաձեռնեց «Ֆուտբոլային» դիվանագիտությունը՝ ինքն իրեն դիրքավորելով, այսպես կոչված, խաղաղության կուսակցության տիրույթում։

Անդրանիկ Թևանյան. «Ադրբեջանի լկտիացումն ուղղակի հետևանքն է վերջին տարիներին Հայաստանի արձանագրած արտաքին ու ներքին քաղաքական ձախողումների»։

Թող զարմանալի չթվա՝ գաղջ մթնոլորտը, որի պայմաններում սպանվեց Վազգեն Սարգսյանը, հենց ինքն էր ստեղծել՝ 1996–ի նախագահական ընտրությունների ժամանակ հայտարարելով, թե եթե ընդդիմությունը 100 տոկոս ձայն էլ հավաքեր, ապա ...

Հայաստանի անկախության 24–րդ տարեդարձի նախաշեմին մենք «նվեր» ստացանք։ Անկախության սերնդի ներկայացուցիչը Բաքվում քարոզում էր Հայաստանի ու Ղարաբաղի դեմ։

Պոտենցյալ «Վահան Մարտիրոսյան» կարող են լինել բոլոր քաղաքական հաճախորդները, «անկախ» լրատվամիջոցները, «քաղաքացիական ակԾիվիստները» և բոլոր նրանք, ովքեր «պայքարիստի» հաստիքով փող են աշխատում։

Հիմա ընդունված է քաղաքական դաշտը բաժանել Բաղրամյան 26–ում կազմակերպած ֆոտոսեսիայի մասնակիցների ու չմասնակիցների միջև, սակայն դա սխալ բաժանում է։

Վախը Սարգսյանին կասկածամիտ է դարձրել։ Նա չի վստահում ոչ մեկին ու փոխադարձ անվստահության Սահմանադրություն է ներկայացրել։ Սահմանադրություն, որը քաոսի ստեղծման փիլիսոփայությամբ է գրվել. «Ինձանից հետո թեկուզ նոր Սահմանադրություն»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Սերժ Սարգսյանն ուզում է ցմահ լինել ՀՀ փաստացի ղեկավարը, ունենալ անսահմանափակ լիազորություններ, բայց որևէ պատասխանատվություն չկրել երկրում տիրող վիճակի համար»։

Անդրանիկ Թևանյան. «ՀՀ ու ԼՂՀ անվտանգությանը սպառնացող բոլոր նախաձեռնությունների հեղինակ հանդիսացող Վերջի բոլշևիկն ու երիտբոլշևիկները մեզ մոտ ցմահ իշխելու հայտ են ներկայացնում»։

Քաղաքական առումով Գագիկ Ծառուկյանին պաշտպանելու ցանկություն չունենք։ Բայց կա մի մեծ «Բայց», և արժե առանձնացնել կոտլետները ճանճերից։

Անդրանիկ Թևանյան. «Հայաստանում ստեղծված քաղաքական ու տնտեսական իրավիճակից կա 2 ելք (ներքաղաքական «ստատուս քվոն» երկար չի կարող պահպանվել)։ Կա՛մ ..., կա՛մ...»։