Սկզբում 88 հոգու, իսկ ապրիլի 5–ին մոտ 650 հազար մարդու փորձելու է ներքաշել կոլեկտիվ հանցագործության մեջ։

Պետական կառավարման համակարգում ձևավորվում է ամենաթողության և անպատասխանատվության մթնոլորտ՝ իր բոլոր հետևանքներով:

Այս իշխանությունը խարխլում է իրավական պետության հիմքերը, որի արդյունքում մեր պետությունը վերածվելու է կարկատված ասֆալտի։

Էս պետությունը բժշկին քիչ է վճարում, ուսուցչին քիչ է վճարում, բոլորին քիչ է վճարում, որպեսզի խնայված միջոցներով «Այո»-ի բրենդինգի 6 միլիոն դրամանոց մրցանակային ֆոնդն ապահովի։

Ժողովրդի մեծ մասը չգիտի, ՍԴ-ն ինչ է։ Ժողովրդին հրավիրում են մի քվեարկության, որը ական է երկրի իրավական անվտանգության համար։

Մենք ասում ենք՝ սիրելի հայրենակիցնե՛ր, մաս մի կազմեք այս հակաօրինական, հակասահմանադրական գործընթացին և անտեսեք հանրաքվեն: 

Երբ միկրո–հեղափոխականը դառնում է ամբոխավար ու ճեղքում ապահովելով հայտնվում մակրո–պաշտոնում, ստանում ենք մինի–վարչապետ։

Բացարձակ իշխանություն հաստատելու համար մնում է միայն, որ Սահմանադրական դատարանը լիարժեք Փաշինյանին ենթարկվի։

Փաշինյանը կուլիսային «տորգ» է իրականացնում՝ շրջանների հետ կապված: Չեմ կարող ասել միայն այն, թե քանի շրջանի մասին է խոսքը՝ Ղարաբաղի կարգավիճակի փոխարեն։

Մյունխենյան դասեր–2. Հայաստանի ղեկավար կարող է լինել միայն այն մարդը, ով կատարելապես տիրապետում է Ղարաբաղի խնդրին։

Չի՛ կարելի սեպ խրել Հայաստանի և Արցախի մեջ. դա միմիայն մեր հակառակորդի երազանքն է։

Մյունխենյան ձևաչափը ծուղակ է Արցախում պետականություն կայացրած, անվտանգության գոտի ստեղծած հայկական կողմի համար։

Մյունխենյան դասեր․ Հանրահավաքային դիջեի ու պետության ղեկավարի կարգավիճակներն անհամատեղելի են, և վե՛րջ։

Արման Բաբաջանյանը թող ինքն ասի՝ ինքն ինչ հատուկ ծառայությունների հանձնարարություն է կատարում, հետո մեզ որակումներ տա:

ՍԴ-ի շուրջ գործընթացն ընթանում է այնպիսի ապօրինի կերպով, որ տարիներ կպահանջվեն, որպեսզի դրա տակից պետությունը դուրս գա։

13-րդ զոհից հետո հրաժարական պետք է լինի, բայց ոչ բանակում։ Սխալ են սլաքները։ Երկրի մթնոլորտն է աննորմալ։

Ցավալի է, բայց բանակը Փաշինյանի կողմից պառակտված մեր հասարակության անբաժանելի մասն է։

Հայաստանը հետ է շպրտվում ոչ թե անգամ դեպի Խորհրդային Հայաստանի սահմանադրականություն, այլ, ցավոք սրտի, նախորդ դարի երեսունականներ։