Թուրքական 5–րդ շարասյունն արդեն բացահայտորեն է գործում։ Օրը ցերեկով։ Արմանբաբաջանյաններն ու թրքամետ նիկոլները վխտում են Հայաստանում։

Նիկոլ Փաշինյանը պարբերաբար ինքնաասուլիսներ է տալիս ու «հիմնավորում», որ «Ղարաբաղը Ադրբեջան է, և բացականչական նշան»։

Բարոյակա՞ն մարդ էր արդյոք Էդմոն Մարուքյանը։ Ո՛չ, նա բարոյական մարդ չէր։ Նա մի «սագագող» էր, որն ուզում էր ապրել հասարակության հաշվին և օրվա իշխանության հետույքում։

Նիկոլը դեմ չէ առանց միջնորդի ու նույնիսկ թեյավճարի մտնել Ալիևի հետ հարաբերության մեջ (մանավանդ, որ փորձն ունի), բայց մի քիչ թանկացնում է իրեն՝ թեյավճարի հույսով։

Վահագնը ձեռնտու էր Նիկոլին, քանզի գաղափարապես քիրվայական է։ Թուրքիայի տակ մտնելու ակտիվ կողմնակից։ Իսկ դա այսօր Նիկոլի համար ամենապահանջված ապրանքն  է։

Արարատ Միրզոյանը բերանը լայն բացած ժպտում էր իր թուրք պաշտոնակցի, ես կասեի՝ գաղափարակցի հետ հանդիպման ժամանակ։

Նիկոլենք թուրքերի հետ պայմանավորվում են Հայաստանը վիլայեթացնել՝ հույսով, որ վիլայեթ նայողն ու տարածքում փող հավաքողն իրենք լինեն։

Նիկոլը ջայլամային քաղաքականություն է իրականացնում՝ չնկատելու տալով Ադրբեջանի ու Թուրքիայի ծրագրերը և թշնամուն դեմ տալով «հպարտ» քաղաքացիների «դուխով» հետույքը։

Ուկրաինացիները զոհվում են կամ դառնում փախստական։ Բայց կարևորն այն է, որ Բայդենը աղոթում է Ուկրաինայի համար ու սեփական խնդիրները լուծում ՌԴ–ի, Չինաստանի ու մյուսների հետ։

Վահագն Խաչատուրյանը Նիկոլին կից իդեալական մեխի գլուխ նախագահ է՝ անդեմ, թուրքամետ և ղարաբաղատյաց։

Արցախի խնդիրը Նիկոլին իրականում չի հետաքրքրում։ Ինքն ընտրել է թուրքական վեկտորը, կողմ է հակահայկական Շուշիի հռչակագրին, բավարարում է թուրքական բոլոր նախապայմանները և մտահոգված է բացառապես իր աթոռի խնդրով։

Նիկոլ Փաշինյանը Հովիկ Աբրահամյանից անուղղակիորեն, այսինքն՝ Նարեկի ձեռքերով, գնում է նրա առանձնատունը և ամիսների ընթացքում պարտավորվում վճարել ամբողջ գումարը (կվճարի, թե ոչ, դա այլ հարց է)։

Նիկոլը Մակրոնի հետ նկարվում է, իսկ այդ ընթացքում Ադրբեջանը կրակում է Արցախի ու Հայաստանի ուղղությամբ՝ Նիկոլի «Խաղաղության դարաշրջանի» հայեցակարգի շրջանակներում։

Նիկոլը «запад нам поможет» թեմայով ընկավ ԱՄՆ նախագահի անվտանգության հարցերով խորհրդական Բոլթոնի ջրերն ու կրակը գցեց Հայաստանն ու Արցախը։

Խաչատրյան/Խաչատուրյանն «ընտրվեց» ՔՊ–ական ձայներով (գումարած՝ «պերեբեժչիկի» ձայնը), ինչը նշանակում է, որ Վահագնը ՔՊ–ին կից ու Նիկոլի տակ նախագահ աշխատող մեխի գլուխ է։

ՀՀ–ում ուկրաինամետություն խաղացողներն իրականում թուրքական 5–րդ շարասյան ներկայացուցիչներ են և ուղղակի սպառնալիք են ներկայացնում մեր երկրի անվտանգությանը։

Աշխարհը ծպտուն չհանեց Արցախի երեխաների դեմ ֆոսֆորային զենքեր կիրառող ընտանիքապետություն Ադրբեջանի դեմ, բայց կոկորդիլոսի արցունքներ է թափում Ուկրաինայի համար։

Թուրքամետ ազդեցության գործակալները վխտում են Նիկոլի շուրջը, քաղաքական դաշտում, փորձագիտական կոչված, սոցցանցային ու տեղեկատվական հարթակներում։